خداوند متعال گهگاه در قرآن کریم از وضعیت روحى و روانى مسلمانان در آغاز اسلام یاد مى فرماید و در حقیقت به مسلمانان در تمام زمانها و مکان ها آموزش مى دهد که اینگونه باشید. یکى از آن موارد دو آیه سوره بقره است .

مى فرماید: پیامبر به آنچه بر او نازل شده از جانب خداوند ایمان آورد و نیز مؤ منان همه ایمان آوردند به خدا و فرشتگان او و کتب آسمانى و پیامبران الهى و گویند:

ما بین هیچ یک از پیامبران الهى فرق نمى گذاریم ،

و گفتند:

سمعنا و اطعنا غفرانک ربنا و الیک المصیر

 لایکلف الله نفسا الا وسعها لها ما کسبت و علیها ما اکتسبت ربنا لاتؤ اخذنا ان نسینا او اخطاءنا ربنا ولاتحمل علینا اصراکما حملته على الذین من قبلنا ربنا و لا تحملنا ما لا طاقة لنا به واعف عنا و اغفرلنا و ارحمنا انت مولانا فانصرنا على القوم الکافرین (1)؛

بارالها شنیدیم ، و اطاعت کردیم و آمرزش تو را، و بازگشت به سوى تو است . خداوند به هر کس به اندازه توانش تکلیف مى کند، آنچه از نیکى کسب کند براى اوست ، و هر آن چه از بدى به دست آورد بر ضد اوست . بارالها، اگر فراموش یا خطا کردیم ما را مواخذه مفرما، و بر دوش ما بار گران مگذار آن چنانکه بر امتهاى پیشین نهادى . بارالها، ما را بر کارى که طاقت آن را نداریم وادار مفرما، و از ما درگذر و ما را بیامرز و به ما رحم کن ، تو مولاى مایى ، پس ما را بر قوم کافر پیروز فرما.

چند روایت 

1. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله : پس از این دعا، خداوند، فرموده است : انجام میدهم ، و اجابت مى کنم ، به همین جهت مستحب است که این دو آیه زیاده خوانده شود (2).

2. پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله : آیات آخر سوره بقره هم قرآن است و هم دعاست (بخوانید که ) موجب رضایت خداوند مى شود(3).

3. ابن عباس گوید: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ناگهانى صدایى شنید، سربلند کرد دید درى از آسمان گشوده شده ، سپس ‍فرشته اى بر آن حضرت نازل شد و گفت : خداوند بشارت به دو نور به تو مى دهد که به هیچ پیامبرى پیش از تو داده نشده است آن دو، سوره حمد و آیات آخر سوره بقره ، است هیچ کس نخواند مگر آن که حاجتش را روا کنم (4).

در روایاتى آمده است که این دو آیه گفت و گوى خدا و رسول در معراج بوده است .

4. رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: این دو آیه از گنجهاى بهشتى است که خداوند رحمان آن را به قدرت خود دو هزار سال پیش از آفرینش مخلوقات نگاشت . هر کس آنرا شب (به وقت خواب ) بخواند از عبادت شب او را کفایت کند( 5).

پی نوشت ها

1-< > بقره (2) آیات 285 و 286.
2-< > مجمع البیان ج 2، ص 404.
3-< > مجمع البیان ج 2، ص 404.
4-< > مجمع البیان ، ج 2، ص 404.
5-< > تفسیر صافى ج 1، ص 241، تفسیر ابوالفتح ، ج 2، ص 426

منبع: دعاهاى قرآن :حسین واثقى