خداوند متعال در قرآن کریم از دو گروه دعا کننده یاد مى کنند:

یک گروه آنان که چشم به دنیا دوختند و به جهان آخرت بى اعتنا هستند. آنها در مقام دعا هم از خداوند فقط دنیا را مى خواهند و مى گویند: خداوندا، آنچه مى خواهى به ما بدهى ، در دنیا بده . چنین کسانى در آخرت بى بهره اند.

گروه دوم کسانى هستند که هم نظر به دنیاى خود دارند و هم اعتقاد به آخرت اینان این گونه دعا مى کنند:

ربنا اتنا فى الدنیا حسنة وفى الاخرة حسنة و قنا عذاب النار (1)؛

بارالها، در دنیا به ما حسنه بده ، و در آخرت نیز حسنه بده و ما را از آتش جهنم دور دار.

چند روایت 

عبدالاعلى گوید: درباره این آیه از حضرت صادق علیه السلام تفسیر و توضیحى خواستم ، حضرت فرمود: مقصود رضوان الهى و بهشت در آخرت ، و وسعت در زندگى و معاش و خوش خلقى در دنیاست (2).

حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود: مقصود در این آیه همسر شایسته در دنیا و بهشت در آخرت است (3).

پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله فرمود: کسى که دلى شکرگزار، و زبانى در کار ذکر خدا، و همسر مؤ منى را که او را در امور دنیا وآخرتش یارى رساند داشته باشد، خداوند در دنیا و آخرت به او حسنه داده و از عذاب آتش او را نگه داشته است (4).

در حدیث آمده است که : حضرت رسول صلى الله علیه و آله به عیادت مرد مسلمانى رفتند که از بیمارى رنج مى برد. حضرت به او فرمود: آیا دعا کردى و چیزى از او خواستى ؟ بیمار گفت : آرى : این گونه با خدا سخن مى گویم : بارالها، اگر مرا در آخرت مى خواهى عذاب کنى ، آن را در این دنیا برایم قرار ده .

حضرت فرمود: سبحان الله !تو طاقت چنین عذابى ندارى ، چرا نگفتى : ربنا ءاتنافى الدنیا حسنة و فى الاخرة حسنة و قنا عذاب النار .

آن بیمار این گونه دعا کرد و خداوند شفایش داد (5).

پی نوشت ها

1-بقره (2) آیه 201.
2-> تفسیر البرهان ، ج 1، ص 203.
3-> مجمع البیان ج 2، ص 298.
4-> مجمع البیان ، ج 2، ص 298.
5-> تفسیر ابن کثیر ج 1، ص 433 تفسیر ابوالفتح ، ج 2، ص 

منبع: دعاهاى قرآن :حسین واثقى